با وجود پیشرفت‌های چشمگیر علم پزشکی، این حوزه هنوز با محدودیت‌های بسیاری در شناخت، درمان و ابزار شناسایی بیماری‌ها روبرو است. فناوری نانو می‌تواند تمامی شاخه‌های پزشکی را متحول سازد. نانوپزشکی درواقع کاربرد انواع نانوساختارها و دستگاه‌ها در مقیاس نانو به منظورشناخت، پیشگیری و درمان بیماری‌ها از طریق تشخیص، ترمیم و بازسازی بافت‌های آسیب‌دیده می‌باشد. نانوفناوری در حوزه دارورسانی نیز کاربردهای فراوانی دارد. در روش معمولي درمان دارويي، ماده موثر وارد بدن شده و اين ماده علاوه بر سلول‌هاي مريض، سلول‌ها و بافت‌هاي سالم بدن را نيز درگیر مي‌کند. محققان با استفاده از فناوري نانو، کپسول‌هايي با ابعاد نانومتري ساخته‌اند که علاوه بر قدرت تشخيص بافت‌هاي مريض، دقيقا بر روي بافت‌های مریض قرار گرفته و مقدار داروي لازم را به آن‌ها مي‌رسانند. اين پديده را دارو‌رساني گويند. از دیگر کاربردهای فناوری نانو در علم پزشکی می‌توان به طراحی و استفاده از دستگاه‌های جراحی در مقیاس نانو اشاره کرد. در این روش به‌کمک قطعات الکترونیکی که قابل برنامه‌ریزی و مجهز به دوربین هستند، می‌توان نانوداروها را وارد بدن کرد و حتی بخش‌های آسیب‌دیده را شناسایی و درمان کرد.
کليد توسعه و پيشرفت در فناوري اطلاعات، دستيابي به رايانه‌هايي با توان بيشتر، حجم کمتر و قيمتی ارزان‌تر است. نانوالکترونیک در واقع تلاشی است برای وارد کردن ساختارهای نانومقیاس به دنیای الکترونیک که اندازه قطعات در آن‌ها اهمیت دارد. از جمله کاربردهاي نانوفناوري در صنعت الکترونيک و کامپيوتر مي‌توان به افزايش ظرفيت ذخيره‌سازي اطلاعات، ساخت نانوکامپيوترها و نانو اسمبلرها، نيمه‌هادي‌ها، ابرخازن‌هاي الکتروشيميايي، الکترونيک مولکولي و نانو تيوب‌هاي کربني، ساخت تراشه‌ها در اندازه‌هاي فوق‌العاده کوچک به عنوان مثال در اندازه‌هاي 16 تا ۹۰ نانومتر و توليد ديسک‌هاي نوري ۱۰۰ گيگا بايتي در اندازه‌هاي کوچک اشاره کرد.
توانمندی سربازان در تحمل شرایط سخت، بهبود کارایی خودروهای نظامی و در عین حال تعداد دفعات نقص فنی کمتر، ابزارهای شناسایی مواد شیمیایی، زیستی و هسته‌ای مهلک و ماسک‌های ویژه، امکان آموزش موثرتر نیروها به‌کمک سیستم‌های واقعیت مجازی پیچیده حاصله از الکترونیک نانوساختاری، استفاده ازنانوربات‌های پیشرفته برای جبران کاهش نیروی انسانی، از جمله مهم‌ترين نتايج كاربردهاي فناوري نانو در صنايع دفاعي است.
صنعت نساجی به عنوان یکی از اولین استفاده‌کننده‌های فناوری نانو در تولید محصولات و فرایندهای خود شناخته می‌شود. فناوری نانو در صنعت نساجی به‌منظور تولید مواد جدید، بهبود خواص مواد موجود و ارتقا کیفیت محصولات به‌کار گرفته می‌شود. توليد لباس‌ها و منسوجات خود تميزشونده، ضد آب، ضد لک، ضد میکروب و ضد چروک، شماري از تحولات ايجاد شده در صنعت نساجي به کمک فناوري نانو هستند. این پارچه‌ها که با تقلید از طبیعت (برگ لوتوس، پوست سوسک و بال حشرات) بافته می‌شوند، در روی سطح خود ناهمواری‌های بسیار کوچکی در مقیاس نانو دارند که مانع از چسبیدن گرد و غبار و دیگر آلاینده‌ها به پارچه می‌شوند.
